41. Tumaganga með ráðgjöfum í hlutabréfakaupum

 

Morgunblaðið skýrði frá því í dag að greiningardeild Landsbankans teldi hluta­bréfakaup í Straumi-Burðarási hagfelldustu viðskiptin í Kauphöll Íslands um þessar mundir. Það er eflaust rétt hjá greiningardeildinni. Að sjálfsögðu hefur starfsfólk á greiningardeild Landsbankans faglegan metnað og ekki þarf að draga í efa að eigend­um og stjórnendum Lands­bankans er það einnig kappsmál að fjárfestar treysti ráðgjöf greiningar­deildar. Samt sem áður er þessi staða dulítið skondin og rifjast upp orð manna, bæði austan hafs og vestan, sem hafa gagnrýnt það fyrirkomulag að greinandi (analyst), ráðgjafi, verðabréfamiðlari og fjárfestingarbanki séu einn og sami aðilinn þegar öllu er á botninn hvolft.

Það er yfirleitt talið miklu skipta um traust, sem fjárfestar bera til manns sem greinir kosti á hlutabréfamarkaði og veitir ráðgjöf um ábatasömustu kaupin, að hann eigi ekki persónulegra hagsmuna að gæta; ráðgjöf hans sé byggð á hlutlausu, faglegu mati sem enginn hafi ástæðu til að draga í efa vegna þess að ráðgjafinn sé fjárhagslega háður eða tengdur þeim sem á mikið undir niðurstöðum og ábendingum ráðgjafans. Þegar staðan er hins vegar með þeim hætti og hvað þá þegar staðan er sú að ráðgjafinn mælir nánast með kaupum „í sjálfum sér" þarf engan að undra þó að einstaka áhorf­andi að viðskiptum á íslenskum hlutabréfamarkaði staldri við og spyrji sjálfan sig hvort málum sé skipað með ákjósanlegum hætti - jafnvel þó að niðurstaða ráðgjafans sé í þessu tilfelli hárrétt og í samræmi við niðurstöður annarra ráðgjafa sem tengjast á engan hátt hlutafélaginu sem um ræðir. (Það er svo skemmtileg tilviljun - og væntan­lega ekkert annað - að blaðið, sem sér ástæðu til að birta boðskap greiningardeildar Landsbankans, svo að niðurstaðan fari sem víðast, er að nokkrum hluta í eigu sömu manna og Landsbankinn og Straumur-Burðarás. Sýnir einungis hvað allt er orðið samansúrrað í þessu litla samfélagi.)

P.S.: Ef fjár­málaráðherra er - eins og greiningardeild Landsbankans - að dást að stórfenglegum afkomutölum Straums-Burðaráss er svo sjálfsagt að minna Árna á að þessi öflugi, íslenski fjárfestingabanki „frestaði" í fyrra að greiða 10 miljarða króna í tekjuskatt; sú „frestun" er kölluð „varanleg" í stuttri frásögn af þessu og öðru fróðlegu, sem tengist „tekjufærslu tekjuskatts", á vef Viðskiptablaðsins 7. febrúar sl.