54. Tumaganga í þunglyndiskasti út af kosningabaráttu

              Upp er runnið tímaskeið kosningabaráttunnar, tímaskeið blekkinga, tímaskeið söluhvetjandi skilaboða, sem hafa enga raunverulega merkingu,  tímaskeið hug­mynda­fræðilegrar lognmollu, tímaskeið frambjóðenda sem maka sig og tilheyrendur í einhverju pólitísku sultutaui sem þeir láta háskólamenntaða sérfræðinga í markaðs­setningu á límonaði og barna­bleyjum ata yfir grundvallaratriði í stjórnmálaviðhorfum. Við Tumi verðum að draga djúpt andann til þess að halda stillingu okkar og andlegu jafnvægi frammi fyrir þessum markaðsskafrenningi af útpældum kosninga­áróðri. Ég þoli ekki stjórnmálabaráttu þar sem stjórnendur hennar virðast líta svo á að kjósendur velji stjórnmálaskoðanir eins og þeir velja morgukorn eða gera upp hug sinn hvort þeir vilja kók eða pepsí. Kannski margir gera það. Hvað gerist þá í kanslarakosningum einhvers staðar árið 2033?

            Í einum umræðuþættinum af öðrum sitja nú svokallaðir pólitískir andstæðingar og þrefa um prósent og tölur og hina og þessa statistíkk. Frambjóðendur glefsa hver í annan í sjónvarpi og útvarpi út af einhverjum stundlegum við­fangs­efnum eins og álverum, vöntun á hjúkrunarrýmum fyrir aldraða, eða biðlistum eftir mjaðmaliðaað­gerðum. Stundum fær maður jafnvel á tilfinninguna að stjórnmálaflokkarnir ætli að láta einstaka þáttagerðarmenn í sjónvarpi og útvarpi ráða því hvaða mál verði svo­kölluð kosningamál.

            Alþingiskosningar og aðdragandi þeirra eiga að snúast um grundvallarskil í stjórnmálum, skilin á milli óhefts kapítalisma og sósíal-demókratisma. Það er á milli þessara tveggja kerfa sem kjósandi á að velja. Þannig var það fyrir eitthundrað árum og þannig er það enn. Við Tumi þolum ekki útvötnun fjölmiðla og áróðursmeistara á þessum grundvallarskilum í stjórnmálaviðhorfum. Það er áróðursbragð af hálfu hægrisinnaðra stjórnmálaafla að halda því fram að þessi skil séu horfin. Það er sárgrætilegt að horfa upp á fulltrúa sósíal-demókratismans svara þessum áróðri með einhverri lognmollu á flökti í kringum statistíkk og prósentu­tölur.

            Við Tumi er í engum vafa nú fremur en hann afi minn og tíkin hans Snotra þegar þau röltu eftir fjárgötunni á leið á kjörstað í eina tíð: Auðvald eða samfélagsvald - um þetta tvennt stendur valið. Við ætlum ekki að hlusta á fleiri stjórnmálaumræður fyrir yfirvofandi alþingiskosningar. Við treystum okkur til þess að velja á milli grundvallarviðhorfa án þess.