58. Tumaganga síðustu daga fyrir kosningar

  

            Nú styttist í kosningar. Skoðanakannanir, jafnvel þó að þeim beri nánast aldrei saman og breytist lítillega frá degi til dags, benda til þess sem mátti sjá fyrir að íslenskir kjósendur verða seinþreyttir til umskipta þegar kemur að því að ákveða í kjörklefanum hvaða flokk eða stjórnmála­stefnu eigi að greiða atkvæði. Það eru þá einna helst yngstu kjósendurnir sem kunna að geta hugsað sér nýjar leiðir.   

            Fylgi Sjálfstæðisflokksins er á sínu óhagganlega bili milli 36-40%, klofning­urinn út úr Sjálfstæðisflokknum, Frjálslyndir, ná líklega að koma inn þremur þing­mönnum eða svo í jöfnunarsæti, vinstrihóparnir halda sínu miðað við síðustu kosn­ingar og hugsanlega eitthvað aðeins meira en það og Fram­sóknarflokkurinn virðist ætla að ná 10% þegar upp er staðið. Það verður mjótt á munum hvort stjórnin fellur eða ekki.

            Falli stjórnin er það ekki stjórnarandstöðunni að þakka heldur þeim kjósendum á kjördag sem telja komið nóg af veru Framsóknarmanna í ríkisstjórn. Stjórnarand­stöðuflokkarnir hafa verð að skerpa málflutning sinn þessa síðustu daga fyrir kosn­ingar en eru hikandi samt að taka slaginn beint við Sjálfstæðisflokkinn; þeir láta sér nægja að níða niður Framsókn­arflokk­inn, eru líkast til búnir að láta stjórnmála­fræð­inga reikna það út fyrir sig að lykillinn að því að fella stjórnina sé að reyta eins og hægt er utan af Framsóknarflokknum. Það er með ólíkindum, finnst okkur Tuma, hvað þessi litli flokkur verður ævinlega fyrirferðarmikill.

            Það er annars að bera í bakkafullan lækinn að bollaleggja um kosn­ingabarátt­una og hugsanleg úrslit á laugardaginn kemur. Forysta Sjálf­stæðisflokksins hefur greinilega ákveðið að taka ekki virkan þátt í kosn­ingabaráttunni heldur sýna öðrum flokkum kurteisi og þolgæði og bíða þess með yfirlætislegu jafnaðargeði hvaða flokk verði að taka til samstarfs í ríkisstjórn eftir kosningar ef svo færi að Framsókn biði slíkt afhroð að væri ekki boðlegt kjósendum - eða varla gerlegt vegna þing­manna­fæðar Framsóknar - að hafa Framsókn áfram í ríkisstjórn.

            Við Tumi höfum hugsað okkur að fara að fordæmi Sjálfstæðis­manna, segja fátt og láta kosningarnar ekki koma okkur úr jafnvægi. Við teljum það happasælast fyrir þjóðina að breytt verði um áherslur í íslenska stjórnarráðinu eftir 16 ár af sama handritinu. Á laugardaginn verður það samt hinn jarðbundni, sjálfhverfi, skuldsetti og pragmatíski Íslendingur sem hefur síðasta orðið. Stjórnar­and­staðan virðist ekki hafa haft neinn áhuga á að hagga neitt að ráði við honum - að minnsta kosti ekki ennþá - og nú er stuttur tími til stefnu.