60. Tumaganga kvöldið fyrir kosningar

  

            Niðurstöður síðustu skoðanakannana benda til þess að stjórnarflokk­arnir hafi allnokkra ástæðu til að óttast að þeir muni missa þingmeirihluta eða a.m.k. starfhæfan þingmeirihluta í kosningunum á morgun. Niðurstöður þessara kannana benda einnig til þess að fylgi Samfylkingar sé að þokast upp undir 30% markið og að fylgi Vinstri grænna sé að staðfestast í kringum 17 til 18%. Kannarnirnar benda einnig til þess að Frjálslyndir nái örugglega yfir 5% og fái þar með a.m.k. þrjá menn á Alþingi.

            Mér þótti stjórnmálaforingjar bera þess nokkur merki í umræðuþætti í ríkissjónvarpinu í kvöld að þeir hefðu á tilfinningunni að úrslit kosninganna á morgun yrðu ekki fjarri niðurstöðum í þessum skoðanakönnunum sem greint var frá í dag og kvöld. Vonar­neistinn hjá Jóni Sigurðssyni flökti meira en nokkur sinni áður. Hófsemd og kurt­eisislegt viðmót Geirs Haarde gátu ekki dulið að honum virtist eilítið brugðið og ekki laust við að hann væri þreytulegur. Ingibjörg Sólrún var brosandi og sýndi merki um sjálfstraust sem hana hefur sárlega vantað í langan tíma. Steingrímur var þreytulegur og eitthvert gall í honum, væntanlega vegna þess að fylgi Vinstri grænna hefur sigið um allmörg prósentustig á sama tíma og Samfylkingin hefur náð af rétta sig af. Guðjón Arnar var vígreifari en áður og komst vel frá umræðunni, baráttuhugur í honum á síðasta sprettinum. Ómar talaði um sömu hlutina af sama tilfinningahit­anum og með sömu orðum. Náttúra Íslands hefur svo sannarlega átt sinn málsvara í þessari kosningabaráttu og það er vel; fæstir kjósendur virðast hins vegar reiðubúnir að greiða atkvæði sitt til framboðshreyfingar sem hefur ekki náð að móta skýra stefnu í öðrum málflokki en náttúruvernd.

            Án efa verður unnið ötullega að atkvæðasmölun í öllum flokkum á morgun og ekki síst af hálfu Framsóknarmanna og Sjálfstæðismanna sem eiga mikið í húfi í þetta skipti og ganga ekki til kosninga á morgun með hagfelldar tölur samkvæmt síðustu skoðana­könnunum. Enn sem fyrr getur enginn séð fyrir með neinni vissu hver úr­slitin verða. Viðhorfskannanir benda til þess að kosningavakan verði óþægilega spennandi, hvort sem menn fylgja ríkisstjórnarflokkunum eða stjórnarandstöðunni að málum.