52. Tumaganga með jafnræði í kosningabaráttu

 

 

            Það er nú það allranýjasta, Tumi, í okkar alfullkomna lýðræðis- og jafnræðis­ríki að stjórnmálaflokkarnir eru að reyna koma sér saman um að eyða ekki of miklu í auglýsingar fyrir kosningarnar. Þeim finnst það skekkja lýðræðið ef einhver einn stjórn­málaflokkur nær að ná í fleiri atkvæði með því einu að geta ausið út miljónum í gegndarlausar auglýsingar.

            En ég hef líka heyrt að það sé verið að reyna að ná sam­komulagi um ýmis fleiri atriði sem stjórnmála­mönnum þykir mikils um vert að flokkarnir virði sín á milli svo að baráttan verði í sönnum jafn­ræðis­anda. Óljúgfróðir menn hafa sagt mér að sé unnið að samkomulagi um að setja þak á kosningaloforð þannig að hver flokkur megi ekki koma með fleiri en 10 kosningaloforð, sem hann ætlar að efna, og ekki fleiri en 50 kosn­ingaloforð sem hann ætlar ekki að efna. Mér skilst að málið hafa strandað í bili á Framsóknarflokknum, þar sem mönnum þykir fyrri talan of há og seinni talan of lág, og á Samfylkingunni þar sem menn hafa ekki enn getað komið sér saman um kosningaloforð, hvorki þau sem á að efna né hin sem á ekki að efna.

            Þá hafa vinstri-græn ámálgað það við aðra flokka að sett verði sú regla í kosninga­baráttunni að fram­bjóð­endur gæti hófs í klæðaburði svo að einstakir flokkar, sem hafa úr miklu að moða, geti ekki heillað til sín kjósendur með því að láta fram­bjóð­endur sína vera augljóslega miklu betur til fara en frambjóðendur annarra flokka, í Armaní og Gucci og hvað þetta heitir nú allt saman. Sævar Karl segir að þetta sé misráðið.

            Það er líka verið að vinna að því í sérstakri þverpólitískri nefnd að kven­fram­bjóðendur geri með sér samkomulag um að stuðla að málaefnalegri baráttu með því að láta sér allar nægja ákveðna lágmarksförðun og noti hvorki augnskugga, fölsk augnhár eða varagloss. Það er að sjálfsögðu óþolandi að láta útlit fólks, sem hefur efni á að fara til förðunarmeistara, rugla dómgreind kjósenda svo að þeir greiði atkvæði þvert á sannfæringu sína.

            Mér skilst líka að sérstök samráðsnefnd stjórnmálaflokkanna sé að reyna að ná samkomulagi um að enginn einn flokkur reyni að skera sig úr og afla fleiri atkvæða með því að hamra á því oftar og af meiri tilfinningaþunga en aðrir flokkar að hann elski landið okkar, elski óspillta náttúru, elski aldraða, elski öryrkja og vilji allt til vinna til þess að vernda náttúruna, vernda börnin, vernda fjölskylduna og stuðla að hamingju þjóðarinnar og meiri velsæld fyrir alla.

Samráðsnefndin hefur mótað tillögu um að í hverri framboðsræðu noti enginn stjórnmála­flokkur meira en eina mínútu til þess að fjalla um hvert af framan­greindum atriðum. Þannig á kosninga­baráttan að verða jafnræðislegri og kjósendum gert auðveldara um leið að gera upp hug sinn á málefnalegum grundvelli.

Ef menn vilja tryggja jafna aðstöðu stjórnmálaflokka í kosningabaráttu er það grundvallaratriði að enginn stjórnmálaflokkur líti út fyrir að elska eitthvað meira en aðrir stjórnmála­flokkar með því að láta frambjóðendur sína tönnlast á því oftar og lengur en frambjóðendur annarra flokka. Samráðsnefndin hefur lagt til að stjórnmálaflokk­arnir noti allir sama vígorðið: Við elskum allir alla jafnt.